Onderhandelingen cao streekvervoer mislukt, acties op komst
De onderhandelingen voor een nieuwe cao voor de werknemers in het streekvervoer zijn op niets uitgelopen. Mogelijk volgen acties.
In een aantal intensieve onderhandelingsrondes heeft de FNV alles op alles gezet, maar de schoen wringt vooral bij de werkdruk. Daar wil de FNV afspraken over maken, zoals meer ruimte in roosters en meer herstelmomenten voor chauffeurs.
Paula Verhoef, bestuurder FNV Streekvervoer: ‘Wat vooral enorm tegenviel, is de onwrikbaarheid van werkgevers rond werkdruk. Als we daar geen afspraken over kunnen maken, houdt het wat de werknemers betreft echt op. De bazen in het streekvervoer worden zo langzamerhand slavendrijvers: mensen moeten maar minder gaan drinken, omdat ze anders te vaak naar de wc zouden moeten. Chauffeurs rijden in hun pauzes door omdat ze anders hun tijden niet halen. De baas kijkt continu mee via de boordcomputer. Dat is een verstikkend regiem. De rek is er volledig uit.’
Dienstregelingen in het streekvervoer worden steeds strakker. Daardoor holt een buschauffeur van rit naar rit. Chauffeur Jolien: ‘Ik kan kiezen, of snel naar het toilet als dat moet, of toch die oudere dame even uitleggen waar ze moet zijn als ze me dat vraagt. Dat hoort ook bij mijn vak, dat is de dienstverlening die ik wil bieden. Met de steeds krappere dienstregeling voel ik me continu opgejaagd. Na een dienst kom ik afgedraaid thuis. Mijn vriend is ook buschauffeur, daardoor begrijpen we elkaar gelukkig als het humeur tegenzit. Maar ik vind het erg dat het zo moet. Dit is allang niet meer om te lachen. Ik ben geen coureur, maar buschauffeur.’
Ook over een fatsoenlijke loonsverhoging valt met werkgevers niet te praten. De FNV wil een cao voor 12 maanden met een loonsverhoging van 100 euro bruto per maand (dat staat gelijk aan een loonsverhoging van 3,5 procent), werkgevers komen met gemiddeld 2 procent per jaar en nemen de werkdruk-problemen van de chauffeurs niet serieus. ‘Geen werknemer die dat accepteert’, stelt Verhoef, ‘zeker niet terwijl de druk aan alle kanten toeneemt.’
De FNV gaat in de komende weken met haar achterban overleggen over vervolgstappen. Acties zijn zeker niet uitgesloten. Verhoef: ‘Dat is nooit leuk, voor de reizigers niet en voor ons niet. We beginnen met ludieke acties. Het is voor de werknemers een laatste redmiddel, dit is een noodkreet van de chauffeurs.’
In een aantal intensieve onderhandelingsrondes heeft de FNV alles op alles gezet, maar de schoen wringt vooral bij de werkdruk. Daar wil de FNV afspraken over maken, zoals meer ruimte in roosters en meer herstelmomenten voor chauffeurs.
Paula Verhoef, bestuurder FNV Streekvervoer: ‘Wat vooral enorm tegenviel, is de onwrikbaarheid van werkgevers rond werkdruk. Als we daar geen afspraken over kunnen maken, houdt het wat de werknemers betreft echt op. De bazen in het streekvervoer worden zo langzamerhand slavendrijvers: mensen moeten maar minder gaan drinken, omdat ze anders te vaak naar de wc zouden moeten. Chauffeurs rijden in hun pauzes door omdat ze anders hun tijden niet halen. De baas kijkt continu mee via de boordcomputer. Dat is een verstikkend regiem. De rek is er volledig uit.’
Dienstregelingen in het streekvervoer worden steeds strakker. Daardoor holt een buschauffeur van rit naar rit. Chauffeur Jolien: ‘Ik kan kiezen, of snel naar het toilet als dat moet, of toch die oudere dame even uitleggen waar ze moet zijn als ze me dat vraagt. Dat hoort ook bij mijn vak, dat is de dienstverlening die ik wil bieden. Met de steeds krappere dienstregeling voel ik me continu opgejaagd. Na een dienst kom ik afgedraaid thuis. Mijn vriend is ook buschauffeur, daardoor begrijpen we elkaar gelukkig als het humeur tegenzit. Maar ik vind het erg dat het zo moet. Dit is allang niet meer om te lachen. Ik ben geen coureur, maar buschauffeur.’
Ook over een fatsoenlijke loonsverhoging valt met werkgevers niet te praten. De FNV wil een cao voor 12 maanden met een loonsverhoging van 100 euro bruto per maand (dat staat gelijk aan een loonsverhoging van 3,5 procent), werkgevers komen met gemiddeld 2 procent per jaar en nemen de werkdruk-problemen van de chauffeurs niet serieus. ‘Geen werknemer die dat accepteert’, stelt Verhoef, ‘zeker niet terwijl de druk aan alle kanten toeneemt.’
De FNV gaat in de komende weken met haar achterban overleggen over vervolgstappen. Acties zijn zeker niet uitgesloten. Verhoef: ‘Dat is nooit leuk, voor de reizigers niet en voor ons niet. We beginnen met ludieke acties. Het is voor de werknemers een laatste redmiddel, dit is een noodkreet van de chauffeurs.’
Geen opmerkingen: