Top 10 klachten over afschaffen papieren kaartje
1. Minimaal €20 euro saldo
Veel reizigers klagen erover dat zij (zonder kortingskaart) altijd €20 op de OV-chipkaart moeten hebben staan om een reis te kunnen aanvangen. Dit betekent dus ook voor een overstap en de terugreis het saldo weer aanvullen, voor soms een reis van slechts enkele euro’s. Veel reizigers vergelijken dit met een renteloze bank en klagen erover dat zij het niet gebruikte saldo niet zomaar terug kunnen krijgen. Deze reizigers zouden ook gebruik kunnen maken van de vol tarief wegwerpchipkaart, het lijkt er echter op dat dit niet altijd duidelijk is.
2. Traject Vrij
Veel klachten komen van reizigers met een trajectabonnement. Zij moeten verplicht over naar het duurdere Traject Vrij. Ondanks de hogere prijs biedt het Traject Vrij niet langer 40% korting buiten het vaste traject wanneer in de middagspits tussen 16:00 en 18:30 wordt ingecheckt.
3. Incidentele 1e klas reis
Veel abonnementhouders klagen erover dat het fors duurder is geworden éénmalig een reis naar de 1e klas te upgraden. Het 2-1 overgangskaartje heeft geen digitale variant gekregen, in plaats daarvan moet de reiziger nu meteen voor een hele dag een 1e klas toeslag kopen. Abonnementhouders betalen een hoog bedrag voor hun reisgemak, toch zijn deze vaste NS-klanten in de nieuwe situatie slechter af dan mensen die op saldo reizen. Deze laatste groep kan wel naar wens een klassewissel toepassen.
4. Meereiskorting
Het meenemen van reizigers met meereiskorting is zeer omslachtig geworden. Voorheen kocht de meereizende een papieren kaartje met korting. Nu moeten de meereizenden een eigen OV-chipkaart hebben met minimaal €10 saldo. Elke meereizende moet het product samenreiskorting activeren bij de automaat. Op de terugweg of bij een onderbreking van meer dan 35 minuten moet dit opnieuw gebeuren. Dit werpt enorme drempels op voor de incidentele reizigers die eens met een abonnementhouder mee willen reizen.
5. Toeslag wegwerpchip
Veel reizigers klagen over de €1 toeslag per wegwerpchip. Het is niet uit te leggen dat er betaald moet worden om een kaartje te mogen kopen.
6. De 9 uur-grens
Voordeelurenkaarthouders die vóór 9 uur hun reis starten, konden in de oude situatie twee kaartjes kopen. Eén zonder korting tot het eerste station na 9 uur en één met korting vanaf het eerste station na 9 uur. Dit kan niet meer. Zij moeten nu om 9 uur uitstappen, uitchecken, inchecken en weer instappen. En daarbij dus hun trein missen. Of de hele reis vol tarief afleggen, zelfs al wordt een groot deel na 9 uur gereisd.
7. In- en uitchecken
In- en uitchecken blijft voor veel mensen lastig. Bij een overstap op een andere vervoerder moet opnieuw wordt uit- en ingecheckt met de kans op wachtrijen en daardoor het missen van de trein. Sommige mensen hebben moeite met inchecken, dit lukt bijvoorbeeld niet omdat er te weinig saldo op de kaart staan of ze kunnen niet direct het juiste poortje vinden. Niet al het aanwezige (tijdelijke) personeel schijnt voldoende OV-chipkaartkennis te bezitten om hiermee te kunnen helpen.
Van de kopers van een wegwerpchip checkt slechts de helft in. Over enkele maanden, na een periode van “coulance”, kunnen vervoerders boetes gaan opleggen aan reizigers die vergeten in te checken, ondanks dat voor het kaartje is betaald.
8. Reisonderbreking van langer dan 35 minuten
Wanneer een reis langer dan 35 minuten wordt onderbroken, begint de reis opnieuw. Dus weer uit- en inchecken. De afstand wordt opnieuw berekend, wat de totale reis uiteindelijk duurder maakt. Bij gesloten poortjes komt de reiziger hier niet onderuit.
9. Vergeten uit te checken
Veel reizigers klagen over het gedoe om geld terug te vragen bij vergeten uit te checken. Hier is nog steeds niet één loket voor, iedere vervoerder hanteert zijn eigen restititieregels. Ook wordt geklaagd over het feit dat de "coulance" van de vervoerders beperkt is tot enkele keren per jaar. Wie te vaak vergeet uit te checken, loopt het risico zijn/haar geld in de zak van de vervoerder te zien verdwijnen.
10. Tariefverschillen heen- en terugreis
De prijs van een heenreis kan verschillen van een terugreis wanneer met verschillende vervoerders wordt gereisd, dit roept veel vragen op bij reizigers. Verschillende vervoerders hanteren verschillende tarieven op het spoor. Omdat de langeafstandskorting (het systeem waarbij een reis goedkoper wordt naarmate er meer kilometers worden gereisd) wordt berekend over het tweede deel van de reis, gaat dit bij de terugreis over het tarief van een andere vervoerder dan op de heenreis en treedt er een schijnbaar onverklaarbaar prijsverschil op.
Geen opmerkingen: